Sidan sist...

... har eg hatt eksamen (det har gått litt opp og ned, heldigvis litt opp på den siste)
... har eg avslutta vidaregåande, sånn bortsett frå å få alle karakterane og slikt
... har eg hatt min siste vanlege dansetime på kulturskulen
... har eg vore i Oslo. :)
... har eg hatt besøk av nokre av dei finaste jentene på jord (avgangskongsgårdjenter)
... har eg vore på nokre eksamenskonsertar
... har eg tapt i sjakk 2 gonger, mot Liv
... har eg vore på kino 2 gonger: Star Trek og Angels and Demons
... har eg kjøpt nye klede - to kjolar seinast i dag
... har eg byrja å gle meg til ting att

Det var kortversjonen, som sikkert manglar mykje viktig. Men men.

For å gå litt meir i detalj:

... så kan eg fortelja at eg har hatt skriftleg eksamen i norsk hovudmål, der eg skreiv ein reklameanalyse. Lurt? Usikker. Så var det historie og filosofi, der eg skreiv om fridom. Kjekt? Litt. Siste skriftlege var kommunikasjon og kultur, der eg skreiv om. Eh. Ja, sei det. Over til munnleg, så fekk eg fransk, som er det beste faget mitt. Tilfeldigvis var det i tillegg det skumlaste faget eg kunne hatt munnleg eksamen i, men det gjekk godt for det. Heldigvis. (Vitnemålet mitt treng litt... balanse.)

Vidaregåande er snart slutt. Det er faktisk slutt i morgon. Heilt rart. Me skal ha fest i skulegarden, med kake og polynese og "underhaldning". Ja, med hermeteikn. Kvar av tredjeklassane skal bidra med eit innslag (t.d. song), og av erfaring kan kvaliteten variera. Me får sjå. Og om kvelden skal me høyra på talar og sjå flinke folk få stipend og slikt.

Den siste veka på kulturskulen var utruleg vemodig. Som de veit hadde me ope hus, og foreldra mine stilte opp med kamera, og Sunniva med eit smil. Me hadde superkjekke klassar og berre koste oss. Og så måtte eg ta farvel. Det vart klønete, trist og fint. Og eg fekk vita at eg kunne koma innom når eg ville.

Turen til Oslo hadde eigentleg eit heilt fornuftig føremål, altså nemndsmøte. Men så er det jo i tillegg kjekt å vera i Oslo. Bra folk, og slikt. Så fekk eg tilmed tatt ein aerobic-time. Spenstig. (Eg har framleis gangsperr, 3 dagar seinare.)

På måndag hadde eg hagefest, der berre fine jenter frå tredje klasse på Kongsgård var inviterte. Kremen, med andre ord. Me åt god mat (som Jasmin og Sunniva i stor grad laga, tusen takk, eg elskar dykk), me mimra, me prata, me lo, me klemte kvarandre, me studerte hol i strømpebukser. Det var vakkert.

Før hagefesten, og dagen derpå, gjekk eg på eksamenskonsertane til Silje&Ragnhild (trombone og piano) og Olaug, systera til Liv (trompet). Dei var sjølvsagt superflinke. (No innser eg at det kan sjå ut som Silje&Ragnhild hadde eksamen saman, men nei. Eg plar berre å snakka om dei i par :))

Etterpå gjekk eg og Liv på Bøker og Børst, der me spelte sjakk. Ho sa på førehand at ho hadde spelt 4 gonger før i heile sitt liv. Eg har gått på sjakk-klubb. Kan tru eg er flau. (jamfør der oppe ^)

I Oslo var eg med ein bra gjeng og såg Star Trek. Forvirrande, kreisi, nerdete og dødsbra. I går såg eg og Stine Angels and Demons. Spanande. Det er ordet. Kan tilrå dei båe to, faktisk. Underhaldande er det jo absolutt.

Kleda treng eg ikkje gå mykje inn på, men eg kan seia at mor mi trudde den eine kjolen var ein nattkjole. Takk, liksom.

Dei siste avsnitta har vore litt korte her, ser eg. Dette får verta litt lenger. Dei siste dagane har eg hatt nokre stundar (fleire enn på lenge) der eg har hatt tid til å berre tenkja. Herleg. Og når eg byrjar med det, kan eg anten tenkja på ting som plagar meg (det har eg greidd å unngå, for det meste) eller ting eg gler meg til. Så eg har tenkt i veg på sumarleiren, Sagavoll, og livet generelt som ligg foran meg ådi.

No er det sumarferie. No skal eg leva.

Så mykje rart kan skje på ein fredagskveld

Eg likar:

- Jakob Håkon Band når dei tar av
- Tou Scene, eit utruleg kult bygg som har masse bra konsertar - eg skulle ha gått der meir
- hyggelege middelaldrande damer som bur i Frankrike og som vert "øvejidde" når teite ting skjer og som pratar på veg heim frå busshaldeplassen
- å få post av NMU, det er heilt annleis enn å få post frå andre organisasjonar, fordi eg faktisk kjenner dei som har skrive breva og lagt dei oppi konvoluttane

Eg likar ikkje:

- fulle folk, særleg unge jenter som ikkje greier å røra på seg
- at tyveri er ein så stor risiko på fullstappa konsertar
- stygge bussjåførar som berre køyrer vekk frå uskuldige folk som er ein tur i minibanken fordi sjåføren er vanskeleg og ikkje lar dei betala med reisekonto
- at folk er pålogga på msn og ikkje svarer når ein sender melding
- å nesten innsjå at eit prosjekt er nesten håplaust, men likevel prøva å halda motet oppe i tilfelle det går bra likevel, fordi det isåfall hadde vore så sjukt verdt det

Dette er iallfall heilt sikkert: Eg må gjera alt eg kan for at resten av denne helga skal vera dritbra. Elles kjem eg til å tenkja for mykje, og det er ikkje bra for meg.

EDIT: Ærleg talt, eg er så jente. *slår seg i panna*

Eg vandrar på solskinn, å-å

Kurt Nilsen var faktisk skambra live. DEN røysta, fy søren, eg kunne ha gifta meg med ho.

Idag skjøna eg, ein gong for alle (eller noko) kvifor alle dansetimene er så sinnssjukt verdt pengane. Sam tok meg i handa og sa "If nothing else, it's been a great year. You've improved tremendously". Viss du lurte, så er det cirka det største komplimentet ein kan få i danseverda. Lykkerus.