Glimt av advent

I år greidde eg å finna den perfekte måten å innleia kyrkjeåret på. På fyrste sundagen i advent var det lysmesse i Majorstuen Kirke med flott korsong og det som elles høyrer til lysmesser. Det var inkje mindre enn magisk. Sentimental som eg var den dagen (ja, den dagen, shut up!) så grein eg meg gjennom heile greia.

I går var det som kjent 1. desember, det dei fleste tenkjer på som fyrste dagen i advent. Eg har ingen fysisk adventskalender i år, så eg har meldt meg på masse konkurransekalenderar pluss ein veldig fin Alternativ Julekalender, kor eg får lasta ned ein song kvar dag. Desse skal eg laga ein fin cd av og no røper eg kanskje ei julegåve men kanskje ikkje kven veit og gi til nokon til jul kanskje. Eller berre til meg sjølv, det funkar òg. Ein annan morosam kalender eg følgjer med på er ein på youtube som Fredrik frå ungdomskoret mitt lagar. Han "drøser" og syng og det er intenst.

Men, det eg eigentleg skulle seia om i går var at eg bestemte meg litt sånn halvspontant for å gå på solidaritetsgudsteneste i domkyrkja i samband med aidsdagen. Det var ei stemningsfull gudsteneste, og etterpå var det mange som var med og gjekk i fakkeltog (eg hadde ikkje tenkt å vera med, men de kjenner meg, eg har ein tendens til å bli med på ting likevel). Det var ei veldig fin oppleving.

På sundag er det juleavslutning med SmiO. Då skal eg syngja ein song, for å seia det sånn. Det er ikkje kvar dag. (Eller, jo, eigentleg. Men det er ikkje kvar dag eg bevisst syng for andre.) Som de kanskje veit så er ein av favoritthobbyane mine å omsetja/gjendikta songar, og då me i styret fekk i oppdrag å bidra med kulturelle innslag, så fekk eg eit påskot til å dikta ferdig julesongen min, og rimløysingane kom som vanleg til meg i dusjen. Så de som kjem til Jens på sundag får høyra eit... eh... ein song. (Eg skulle til å skriva meisterverk, men eg vil ikkje byggja forventningar. Eg er ikkje Elvis, liksom, eg berre latar som.)

Elles driv eg og les til eksamen for tida. Det kjenst litt vondt at eksamen skal prega adventstida såpass mykje, men heldigvis er eg heilt ferdig om litt over ei veke, og då kan eg reisa heim til dei gamle og ha ordentleg advent. Det blir fint.

Her er mi omdikting av det siste verset i "Have yourself a merry little christmas":
(Dette er ikkje den offisielle julesongen min - den skal de få sjå fyrst etter urframføringa!)

snart så ska du hjem te mor i julå
ka som måtte skje
får du bare overleva fram te det
så håbe eg at du får kjenna julefred