Kosmos og kaos

På piknik på torsdag måtte eg vera ærleg med meg sjølv. Rommet mitt, skulearbeidet mitt og kanskje tilmed hovudet mitt er i ein kaotisk tilstand. Kvifor er eg då så roleg? Eg er aleine heime, har masse tid og plass til å rydda opp i alt, og kva vel eg å gjera? Sjå Ugly Betty. Syngja. Skriva brev. Planleggja ei bursdagsgåve. Fleire, faktisk. Og ikkje minst å bruka litt meir tid på å eta og lesa aviser. Er det noko gale med det, då?

Nei, no er slutten så nær at eg treng å ikkje gidda å stressa (rar setning, men likevel). Det har eg gjort lenge nok. Snart er skuleåret over - snart er vidaregåande skule over - så der er ikkje så mykje meir å stressa over. Eksamen er der jo, men altså. Det eg ikkje har lært no, vert eg ikkje ekspert på før eksamen. Så eg får ta det som det kjem heller.

Tykkjer det er passande å ha Stine (som kitlar meg på magen) på film-og-is-besøk to dagar før skriftleg eksamen, eg. Kvifor i all verda ikkje.

Blogging og meg

Eg trur eg ventar med å endra bloggtittel.

Sånn elles har eg tenkt at eg kanskje eg skal byrja med eit lite nytt prosjekt. På den same brukaren som denne bloggen, har eg no laga ein danseblogg. Kanskje får eg nokon med meg, kanskje gjer eg det åleine. Men tanken er iallfall at eg skal konsentrera meg om dei danserelaterte opplevingane mine der, så kjem resten her. Men eg får sjå om eg gjennomfører det. Følg gjerne med, om de er interesserte (eg ventar ikkje at nokon som ikkje driv med dans gidd å lesa).

I tillegg er eg med på ein russeblogg. Eg var ikkje heilt sikker på om eg skulle "brifa" med det, men no er det jo berre nokre få dagar igjen, så det får gå greitt. (Edit: no har eg fjerna meg frå bloggen og har difor òg fjerna linken her.) Føremålet med russebloggen er å få superknute. Best å vera ærleg. Men så er det i tillegg litt underhaldande, då :)

Filosofi over ein is

Så, eg hadde eigentleg tenkt å venta med å skriva eit nytt innlegg til eg gadd å ta bilete av tinga eg ville visa dykk, men så fann eg ut at eg eigentleg ikkje kom til å gidda på ei stund, så eg droppar det førebels. Vil heller dela litt andre ting.

Har du tenkt på korleis sansane av og til kan overkøyra kvarandre? Sånn til det positive? Det tenkte eg på idag. Når du til dømes sit på ein dobbeldekkarbuss og ser eit dådyr (midt i byen), tenkjer du ikkje på kor bråkete det er der inne. Når du et ein skikkeleg god is med pære- og jordbærsmak, tenkjer du ikkje på kor kaldt det er å halda isen. Når du vandrar i Oslo og pratar med ein hyggeleg NMU'ar om målfolk og festing, tenkjer du ikkje på det vonde gnagsåret på høgrefoten. Når du får masse klemmar og fine ord før du drar frå ein fest, kan det tilmed vera litt mindre stress å sitja på det nattoget og gå på skulen etterpå.

Men somme ting lar seg ikkje overkøyra, iallfall ikkje med ein gong.

Tidevatn går opp og ned
Uendeleg i alt slags ver