Super title me

Okei, eg veit eg bryt ein løfte no ("resultatet av dette får de sjå i neste innlegg"), men fyrst må eg berre spørja dykk om noko.

Eg er litt lei av bloggtittelen. "Velkomen til planeten", liksom? Teit? Ja. Så eg trur kanskje det er på tide å finna ein ny tittel. De får 2 dagar (+-) på å gjera framlegg om tittel. Dersom ingen har framlegg, eller eg ikkje likar dei, så skal eg finna nokon som de kan røysta over, i stilen kva-skal-sykkelen-til-Lisabeth-heita. Eller dersom eg likar fleire av framlegga, så vert det den same prosedyren. Tog dokk an?

(Eigentleg skulle eg kanskje ha endra adressa òg, men. Det får venta litt.)

Ha ein glitrande laurdag! Det skal eg.

Borte bra, men ikkje overalt

Eg kom heim frå USA på tysdag. Men no skal eg hoppa litt bakover i tid.

Resten av tida hjå fæmlien på mor si side var sjølvsagt fantastisk. Så reiste me sørover på torsdag. Til T.O. (Thousand Oaks). Urk. Var det ikkje for at farmor bur der, skulle eg vera glad for å sleppa å reisa der att. De kan lesa litt om byen på vikkipedia, om de vil. T.O. ligg såpass nærme Los Angeles at ein kjenner det. Ein kjenner liksom dei ekle sidene av det amerikanske, og kjem ikkje vekk frå det. I tillegg er det der den andre fæmlien bur, altså dei på far si side. Ikkje misforstå, eg er glad i dei. Men dei er liksom ikkje fullt så enkle å få kontakt med som dei andre. Dei er noko for seg sjølve.

Men farmor er dritkul. Ho er 88 år gamal, trur eg. Ho har flytta ut av huset sitt og inn i ein slags gamleheim, berre mykje finare. Der får ho litt hjelp, men greier seg eigentleg utruleg bra sjølv. Så er ho 100% tilstades, og både hugsar og høyrer perfekt. Den eigentlege grunnen til at me reiste til USA, var for å rydda ut av huset. Altså måtte alle tinga hennar fordelast! Godt at det finst villige søner og barnebarn. (Resultatet av dette får de sjå i neste innlegg.) Me fant alt frå gamle bilete til klede til kjøkkenutstyr til far min sine lekser frå vidaregåande. Gøy! Og med alt dette fekk me plutseleg mykje meir å snakka med farmor om.

Nedturen kom på reisa heim. Eg greidde nemleg å verta forkjøla eit par dagar før. Kjære lesar, dersom du kan unngå det, ikkje fly når du er forkjøla. Eg fekk liksom all smerta i verda lagt saman inn i øyra mine. Ao då, tenkjer du kanskje. Ao då kan ein tenkja når ein snublar og dett på rumpa. Stol på meg, dette vil du ikkje oppleva.

Men okei. No er eg heime og trur kanskje at eg sånn cirka har sove ut. Kanskje greier eg å gå på skulen i morgon, kanskje ikkje.

Kva gjer du når du er sjuk? Eg drikk te og ser teve (o.k.s. fjernsyn). Litt keisamt i lengden.

Mykji lys og mykji varme

Ja, her er det varmt, gitt!

Eg er i ein solfylt del av verda og nyt det som berre frosne nordmenn kan. I prosessen har eg oppdaga mange stader eg definitivt skal attende til. Berre nemner Ghirardelli's chocolate factory - paradis for folk som elskar is med altfor masse godt til. The pinnacles - paradis for folk som likar utanomjordiske naturopplevingar. New Leaf (butikk) - paradis for folk som vil vera litt alternative utan narkotika og likar god mat og slikt. Twin lakes (strand) - paradis for folk som vil freista ut surfelivet.

Ver med meg neste gong?

Berre tulla!

Eventuelt: aprilsnarr! Patetisk spøk frå mi side, men men.

(Eg har med andre ord framleis tenkt å studera noko språkgreier, og har definitivt tenkt å flytta heimefrå.)

I dag/kveld gjer eg dette:

- prøver å skriva filosofistil
- får det ikkje til
- prøver å rydda huset
- får det ikkje ferdig
- prøver å pakka
- får ikkje roen (trur eg har gløymt noko viktig)

Men etter at eg har gjort alt det, uansett om eg ikkje får det til / ikkje får det ferdig / ikkje får roen, så skal eg søren meg sova. Iallfall litt. Og så skal eg flyyy! Til landet av dei frie og heimen av dei modige! (for å omsetja direkte, slik eg aldri ville gjort, sånn eigentleg)

Dersom nokon har sånn ekstremt god peiling på islamisme og sånn ekstremt reflekterte tankar om demokrati, og helst sånn i samanheng-ish, så gje for all del lyd.

Elles får de ha god påskeferie! Igåvf

Nye idear, kanskje kanskje

I det siste har eg tenkt ganske mykje på framtida mi, sånn der karrieremessig og slikt. Sidan eg skal på folkehøgskule neste år, treng eg ikkje søka på universitet heilt enno, men det er jo greitt å ha ein plan. Og det siste året har eg nesten berre tenkt at eg ville gå noko språkgreier (t.d. lingvistikk eller nordisk), men eg er ikkje lenger heilt sikker på om det er mi greie. Så her er nokre av ideane mine:

- Eg kan jo til dømes studera botanikk. Det gjorde far min. Han likte det. Blomar er fine.
- Eller geologi. Det var jo "ytre krefter"-kapitlet eg likte best i geografifaget.
- Men det som eigentleg fristar mest nett no, det er å verta prest. Tenk deg det, å stå og snakka om det aller viktigaste i livet ditt for eit par hundre menneske kvar sundag, og få betalt for det.

Dersom eg bestemmer meg for det siste, inneber det at eg anten reiser til utlandet for å studera, eller vert buande her og går på Misjonshøgskulen. Det siste er kanskje best. Då kan eg jo bu heime ei stund til.